Ερωτευμένοι εραστές πέθαναν πρώτοι, τι καλά....

  <<Οι Yianneis είμαστε: ένας κλασσικός κιθαρίστας (Δημήτρης Σιάμπος) ,που τελευταία τον συνεπήρε βαθιά η  jazz και η ηλεκτρική του κιθάρα, ένας φλαουτίστας (Δημήτρης Πετράκης) που επιμένει κλασσικά από τη μια, αλλά πρόσφατα, επίσης, πήρε στα χέρια του και άρχισε να δουλεύει ένα περίεργο midi πνευστό όργανο με κάτι ακόμα πιο περίεργα πλήκτρα επάνω του, ένας πληκτράς- ακκορντεονίστας- λίγο κιθαρίστας και πολύ τραγουδιστής (Νίκος Ζαδές) με εντελώς δυτικές τάσεις, ένας κοντραμπασίστας (Ilya Algaer) που οι ρίζες του βρίσκονται κάπου στη Σιβηρία και το ταμπεραμέντο του κάπου ανάμεσα στον Vivaldi και τους rage against the machine, ένας ντράμερ (Άρης Καλλέργης) που μεγαλώνει με porcupine tree και το όνειρο του είναι να μπορέσει κάποτε να ανταπεξέλθει σε αυτό που ονομάζεται total free jam και εγώ, που το μόνο που έχω να επιδείξω μουσικά είναι οι κασέτες του Μάκη Χριστοδουλόπουλου και του Γονίδη που άκουγα μέχρι τα 20 μου στην Καρδίτσα και μία πενταετής θητεία δίπλα στον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τις σκηνοθεσίες του, με τον οποίο περιόδευσα σε ουκ ολίγες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες συμμετέχοντας σε παραστάσεις του. Είμαι ηθοποιός. Α,  πρόσφατα ανακάλυψα και τον Mike Patton>>,είπε ο.Λάμπρος Φιλίππου 
 

Aνατριχιαστικό,psycho λόγια,ανάσες στον αέρα του μικροφώνου,εικόνες,απόγνωση,ελπίδες. . Ένα ταξίδι μαγείας,ένας εφιάλτης ειρωνείας;Δε ξέρω . ..κάτι όμορφα απροσδιόριστο.Κάτι που κολλάει σαν το μέλι στα δάχτυλα,κάτι που σε κολλάει,σε σπρώχνει,σε λιγάει....πολλά...διάφορα.Αδιάφορα,για πολλους,ιδιαίτερα για λίγους,εκστασιαστικά για δύο,έναν.Ενα ίσον εμένα.Ένοχος,βαρύς,ελαφρύς,αυθεντικός,αηδιαστικά ποθητός,σκληρά αισθητός.Ολόκρληρος..όχι μισός.

Κι όμως....αυτός...είναι κάτι μέσα μας...

κάπου μέσα μας..

ΜΕΔΟΥΣΑ YIANNEIS

Ασθμαίνω.

Ασθμαίνω.

-Αυτή η ασθένεια μεταδίδεται με το βλέμμα

Ερωτευμένοι εραστές πέθαναν πρώτοι, τι καλά

Πέθαναν πρώτοι.

Πιο μετά πανικός και χαμός και τρόμος για ζωή,

Ποια ζωή? Τι είπες? Ποια ζωή? Μη με κοιτάς.

Δεν σε κοιτώ

Μοιραστήκαν γυαλιά και οδηγίες, γενικές απεργίες

πανικός, ένας χαμός. τρόμος, μη με κοιτάς. Δε σε έχω δει.

Μυωπική αφαιρετικότητα συγχωνεύει τα πράγματα και τις έννοιες για να μη ξεχωρίσεις τίποτα, παρά μουντά, ασύνδετα χρώματα να κατασπαράζει το ένα το άλλο. Και αυτό είναι νόμος.

Ναι είναι νόμος του κράτους

(ΡΕΦΡΕΝ)-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ; ΕΝΟΧΟΣ. Εσύ. Εγώ.

-Ασθμαίνω. χαμογελώ. είπαμε. είμαι γελοίος. Χαμογελώ. και ας αδιαφορήσετε. χαμογελώ. και ας μη με ξέρετε, δεν έχετε καν ακούσει για μένα από τρίτους. χαμογελώ. δεν έχετε ακούσει το λυγμό μου που βγαίνει μέσα από το βραχνό λαιμό μου πηχτός, τραβώντας μέσα του πικρό, δηλητηριώδες σάλιο, αίμα και γρέζι. γρέζι από τον τόρνο που κατεργάστηκε την κρύα σιδερένια καρδιά μου. χαμογελώ. έχει ξεχαστεί η ύπαρξη μου, μήπως δεν υπήρξα ποτέ. χαμογελώ. Μα. είμαι κάπου μέσα σας.

(ΡΕΦΡΕΝ)-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ;

ΕΙΜΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ ΝΑΙ. Κυλιέμαι και στο χώμα, ντρέπομαι, κραυγάζω, υποφέρω, σας λέω αλήθεια δε το θέλω (μα και φυσικά το θέλω. Το θέλω όσο τίποτε άλλο στο κόσμο). χαμογελώ με τα σάλια μου να στάζουν στο τρεμάμενο πιγούνι μου. Είμαι ενοχλητικός, πολύ ενοχλητικός. ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ. Ψιθυρίζω: Δεν είμαι σαν εσάς. εγώ είμαι εγώ. είμαι ελεύθερος....

(ΡΕΦΡΕΝ δις)-Ποιος είναι αυτός, ο τρελός, ο κακός, ο ζαλισμένος, ο φτωχός, ασυνείδητος, οκνός, φρικτός, καμπουριασμένος και μόνος ;

Προφήτευα μια κοινωνία αγγέλων, είχα ως βήμα ένα καφάσι της λαϊκής.

Γύρω μου συνέρεε κόσμος πολύς και όλοι τους αφήναν το κατιτίς.

Από κείμενα του Βασίλη Κυριακόπουλου..