Αντικλείδι

Τέταρτα ολόκληρα
κι ατέλειωτα
έψαχνα ρούχο να βρω
να ρίξω επάνω μου 
να με προσέξεις
να με ξεχωρίσεις
μέσα στο πλήθος
Βολεύτηκα βιαστικά
με ένα σκούρο τζιν
και τιράντα μπλουζάκι
Πέρασα τα χέρια 
απτά μανίκια του δερμάτινου μπουφάν
έχωσα στη τσάντα
τσιγάρα
ψιλά
κι έφυγα σαν κλέφτρα
να προλάβω
ξεχνώντας τα κλειδιά στο τραπέζι
Διέσχισα τα στενά της γειτονιάς
δίχως να καταλάβω
πώς έφτασα έξω απτό μπαρ
Βούλιαξα
σε βαθιές ανάσες
έσπρωξα με το χέρι
τη σιδερένια πόρτα
και μπήκα
Το τεντωμένο χέρι σου
μες στο κόσμο
έφτανε
να μου δώσει μια
να ψηλώσω
ως στο ταβάνι

Έξω φθινόπωρο
κι αυτό που ξεχωρίζω πλέον
είναι μόνο τα φύλλα
Στέκομαι παγωμένα
στο κέντρο της αίθουσας
ανήμπορη να δώσω εντολή στο σώμα
να βαδίσει προς τα εμπρός
Χαμογελώ
κι ας μην αντέχω
/Άντε κουνήσου
μη χαζεύεις\κουνήσου
Να μπορούσα να κατεβάσω γενικούς
να σβήσω τα φώτα
να τρέξω ανάμεσα απ όλους
να ακουμπήσω τα χείλη μου
σφιχτά
στα δικά σου
στα σκοτεινά
-τέτοιους χαιρετισμούς μας πρέπει-
να μη μας βλέπει κανείς
μέσα στα γέλια
στους καπνούς 
στα μισογεμάτα μπουκάλια 
Να κρατηθώ
πάνω στο σύμπαν σου
με τόση ευκολία
να κρεμαστώ
στο καρό σου πουκάμισο
κι ύστερα
να ανοίξω τα μάτια
και να'μαι στα πέντε μέτρα
ξανά
να κοιτώ τη παλάμη σου
στον αέρα
να με καλεί

Σου ορκίζομαι πως
θα κρατήσω
την αναπνοή μου
μέχρι να γυρίσεις τη πλάτη
Σου ορκίζομαι πως
θα σκεπάσω τις φωτογραφίες στο χολ
όταν έρθεις
που με τα χρόνια
κιτρίνισαν πια,
ακόμη κι αν μου βγάλουν 
τα δόντια 
ένα-ένα
εγώ
θα σου σφυρίζω
Θα πάψω 
να κουβεντιάζω με το φαΐ μου
να βαστώ αμήχανα
στα δάχτυλα μου
τα εισιτήρια
Μόνο να σβήσουν τα φώτα
-δεν έχω διάθεση για φως-
για να βρω το κουράγιο
να σκύψω
το κεφάλι μου
να αφήσω να πέσουν
από τα βλέφαρα
όλα εκείνα
που με αγωνία
και πάθος
φυλάκιζαν τα μάτια μου,
να στάξουνε στα κορδόνια μου
να ξεπλύνουνε τα χιλιόμετρα
τις ασφάλτους
τα όρια,
που ήρθαν
και πότισαν πάνω τους
και άφησαν βάρος
στα πόδια μου.
Το λάθος
δεν είναι εδώ
σ'όλα αυτά
Είναι που ξέχασα τα κλειδιά
που δεν θυμάμαι που πέσανε
και δεν έχω
τη δύναμη
να στο παραδεχτώ.

Yπολογισμός

Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω
με τρόπο
με λόγο
με φωνή
ή δίχως μιλιά
δυο μάτια
ίσως κι ένα τσιγάρο στο στόμα
ρουφώντας με αγωνία την κάφτρα
Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω
με βροχή 
και με ήλιο
με δουλειά
και ιδρώτα
με χιλιόμετρα πάνω σε ένα τιμόνι
με ένα σκούφο στ'άλουστα μου μαλλιά
με εμένα
ή χωρίς εσένα
με αντοχή
με λυγμό
με βιασύνη
μή τυχόν και σε πληγώσω
με ένα κόκκινο μολύβι 
για να καθαρογράψω τις μουτζουρωμένες ημέρες σου
Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω
γνωρίζοντας το περιεχόμενο της ντουλάπας σου
της ζωής σου
με μοιρασιά
με κλάματα
και χαμόγελα
με καθαρό νού
και βρώμικα χέρια
Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω
με τα σκούρα σου ρούχα
το αδιάφορο βλέμμα σου
μπρός στην αργοπορία μου
την λιγωμένη ψυχή σου
σε κάθε απορία μου
Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω
κι ας στερηθώ κάθε μου τάση για μία σου λέξη
κάθε συνάντηση για λίγη επαφή
για μία ανταλλαγή
μ'όποιον θυμό και δάκρυ
που φτάνει να ανατινάξει 
τα μάγουλά σου
Μην φοβηθείς τον υπολογισμό μου αυτόν
εγώ θα κρατώ πάντα ένα φαράσι
για να μαζεύω
τους κρότους της αδυναμίας σου
τις κενές θέσεις στην ζωή σου
και θα τις πετώ
απο το παράθυρο
γεμίζοντας τον αέρα
έναν κόσμο απο πεταλούδες,
να τις βλέπεις απο μακριά
να μην αισθάνεσαι μόνη
και μισή
Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω.
απο τον ήχο στο νιπτήρα  όταν κόβεις τα νύχια σου
μέχρι την μυρωδιά απο το σαπούνι στο σβέρκο σου
το τσάκισμα των δαχτύλων σου
σά να κόβεις ψωμί
οι αφημένες σκληρές τρίχες σου
στο μαξιλάρι
το ζικ-ζακ του χεριού σου στην πλάτη μου
Είναι λοιπόν βάσανο
οι φίλοι
που δεν είχες ποτέ
το τζίν που σε στόλιζε μία γιορτή
οι κασέτες οι άγραφες στο συρτάρι σου
οι λερωμένες χαρτοπετσέτες στην τσέπη

Συνεχίζω και κοιτάζω το κορδόνι στο λαιμό σου
να σε σφίγγει
γύρω-γύρω 
να καταπίνει τις ανάσες σου
να στενεύει το κορμό σου
συνεχίζω και κοιτάζω 
και βουλιάζω στο δέρμα σου
μπλέκομαι στα μαλλιά σου
αποχαυνώνομαι στο περπάτημά σου
συνεχίζω
και κοιτάζω
Σε αγαπώ σημαίνει σε υπολογίζω.

                                                     

                                   

 Έχασα τη φαντασία μου

μέσα σε μια γυάλα  

πνιγμένη στις σκέψεις

βυθίστηκαν οι λέξεις μου

 κι η γλώσσα μου διπλώθηκε

 μπροστά σε εκείνο το βλέμμα 

Κόμποι σφιχτοί

δέσανε τα πρέπει 

και ξεχύθηκε ένας χείμαρρος 

ερωτικής αφέλειας

χωρίς εγκράτεια

με δυνατό παλμό

δίχως δισταγμό,

μπροστά σε εκείνο το βλέμμα

σε εκείνα τα χέρια  

που απλώθηκαν σε ενά σεντόνι

Δέρμα με δέρμα

χορεύοντας σε ένα φτερό

ξεγυμνώνοντας κάθε πειρασμό

κάθε επιθυμία

κάνω να σταθώ σε μια γωνία

μα ένα μάτι ποθητό

λυγίζει τη καρδιά μου

και τρέχω σαν παιδί

να σβήσω την απόσταση

να κορεστώ την δίψα μου για εκείνον

για κείνο

μονάχα το βλέμμα

που αξίζει χίλια κύματα να καβαλήσεις

κι ένα σωρό κουβέντες να του πεις

Περπατάω δίπλα σου

κι είναι αρκετό

δεν ειναι;

Ακούμπησα ομορφιά μου

και δίνομαι

και παραδίνομαι

και γω

με τα μάτια μου καθαρά

όπως  ζητάς

Kι αν φύγω 

για κάπου  που αγαπώ

πάλι στροφή σεσέ θα κόψω

το κόσμο να γεμίσω

με τα φιλιά 

που μοιάζουνε

και χρόνο δε μετράνε.

Μολυβοσκέψη

Πάντα πίστευα

πως να υπογραμμίζεις με στυλό
σε ένα βιβλίο 
είναι βιασμός
αφέλεια
αδιαφορία
Λερώνεις τις σελίδες
με ένα μπλεμαύρο μελάνι
Ένα στυλό
δεν έχει την χάρη του μολυβιού
Η γραμμή που θα τραβήξεις
απο τη πρώτη λέξη 
μέχρι το τέλος της σελίδας
δεν θά'ναι ποτέ ίδια με αυτήν του μολυβιού.
Μία γκρί γραμμή
δεν βιάζει
δεν γεμίζει το μάτι
δεν θα είναι για πάντα εκεί
Έχεις την ευκαιρία
να την σβήσεις
όποτε θελήσεις 
και να την ξανατραβήξεις,
να την σημειώσεις σε μια άλλη σελίδα
σε έναν άλλο στίχο
Μην πληγώνεις τις λέξεις
μην τις πνίγεις σ αυτό το σκοτάδι
στο μαύρο το υγρό
Μην αφήνεις
 μια μπλέ γραμμή
 να κλέψει την παράσταση απο τα γράμματα
Άσε τις λέξεις
να ενωθούν
μέ ένα μολύβι
καλοξυσμένο
ή φαγωμένο
Θα γράψει πιό απαλά στο χαρτί
Σκύψε επάνω στις σελίδες
κι υπογράμμισε
με ανθρωπιά
την φράση
που πέταξε ένα δέμα με σκέψεις 
μπροστά στα πόδια σου
Ύστερα
σήκωσε το κεφάλι σου 
και δές
τις χρυσαλλίδες του Λουντέμη
που έχουν κολλήσει
στο παράθυρό σου
Είναι απ'αυτές
που τις λέμε 
<<ψυχές>> 
και που πεθαίνουν γύρω στις λάμπες,
θύματα της γοητέιας της φωτιάς
Σαν ένα πολεμικό φίλμ
Εσύ 
το μολύβι
2 γραμμές
το στυλό 
η χρυσαλλίδα στο παράθυρο.