Βία.Ο ήλιος να γεμίζει και να ζεσταίνει όλη τη πόλη και σύ απτο παράθυρο να σκέφτεσαι πού θα πάς και με ποιόν,με το χέρι να ψαχουλέυει τη τσέπη.
Βία.Να ζητάς απο τη μάνα σου λίγα Ευρώ να πιέις έναν καφέ της παρηγοριάς.Βία.Να ακουμπάς το βιογραφικό σου απο γραφείο σε γραφείο.Βία,βία.Να αρνείσαι-βία- στα παιδιά σου μια βόλτα-βία-στη θάλασσα για να έχεις βενζίνη αύριο να πάς στη δουλειά.Βία.Τα ραντεβού του ΙΚΑ με ανύπαρκτους γιατρούς.Βία,βία βία.Ο φόβος του άυριο,του σήμερα-βία-,του τώρα.Που πάω-βία-,ποιός είμαι-βία-,πού θα φτάσω...θα φτάσω;Βία.Οι απειλές των Μεγαλοδημοσιογράφων να το βουλώσουμε γιατί αλλιώς-βία-θα θυμωσει η Τροικα.ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τα πλακάτ και τα Πανό.Δέν είναι οι κατσαρόλες στο σύνταγμα.ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ το σκλαβοπάζαρο των 592,00ευρώ.Παλιά κοίταζαν τα δόντια πριν σε αγοράσουν, σήμερα κοιτάνε το πιστοποιητικό γέννησης.Γιατί να τεστάρεις,ποιός ο λόγος να ΣΕ τεστάρουν;Πού ειναι η εκ-παίδευση;Προς τί η προπαγάνδα;Τι θα πεί <<στύλ ζωής>>;Ποιός ο ρόλος της αστυνομίας;Νόμοι;Δικαστήρια;Δημοσιο-γράφοι;...Ένα σωρό εμβόλημες λέξεις μές στο κεφάλι.Τράπεζες,πολυεθνικές,μόδα,απομόνωση,πρότυπα,αδιέξοδο,πατρίδα,προσωπικό συμφέρον,ρουφιανιά,προκατάληψη,αυθαιρεσία,οικογένεια,εκμετάλλευση,ιδιοκτησία.
ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ο ''τρίτος κόσμος'',είναι αυτό που έρχεται να σε πνίξει και συ βουτάς μες στα κύματα γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς,θα πρέπει να το δεχτείς,έτσι όπως είναι,όποια μορφή κι αν έχει,χωρίς καμία αντίδραση.ΔΕΝ χρειάζεται ο πόλεμος για να υπάρξει η βία.Δημιουργείται και σε καιρό ειρήνης.Άλλωτε φανερά υπογείως,άλλωτε απροκάλυπτα ισογείως...Έχουμε μπερδέψει τη ΒΙΑ με την ΔΥΝΑΜΗ.Χάνεται ο εαυτός μας,η πραγματικότητα μας,μέσα απτα χέρια μας...Χώνουν τα βρώμικα χέρια τους και αρπάζουν τις ψυχές μας,συνθλίβουν τα όνειρα μας,σκεπάζουν τα μάτια,βουλώνουν τα αυτιά μας.Αδειάζουν κάθε τερματικό συναίσθημα,αίσθημα πάθους,κορύφωσης.Καταντήσαμε να περπατάμε ανθρωποι ανάμεσα σ'ανθρωπους με φοβο,με τρόμο,με απογνωση,απελπισία.Φτάσαμε να μετράμε τα βήματα μας σε κάθε μας κίνηση,μη τυχον και λογοκριθει.Πάψαμε να ελπίζουμε για τα θέλω μας,να παλεύουμε για τον εαυτό μας,για τους δεσμούς μας.Σπασανε οι δεσμοί μας,καιρό τώρα...και είναι τόσο μακρια οι ακρες των αλυσίδων μας,που δεν φτάνουν να ενωθούν.Mπουκώνουμε τα στόμα μας με ό,τι άχρηστο βρεθεί προκειμένου να τ'ανοίξουμε το ρημάδι και να ξεράσουμε όλα αυτά τα αμέτρητα ''σώπα'' που μας τάιζαν τόσο καιρό.
Ορμήξτε ανθρωποι,όσο υπάρχει ανθρωπιά κι ελπίδα ακόμη μέσα σας.Η οργή είναι για να κυλάει,να ρέει έξω απο μάς.we never walk alone! Keep Walking Greece,είναι το μήνυμα του Τζόνι.Μα όλοι μαζί περπατάμε κι ο καθένας μόνος του.Δυστυχώς . . .Δέν ξέρω αν υπάρχει μεταθάνατον ζωή,ή προηγούμενη.Άς μήν αναβάλουμε ενέργειες,πράξεις και κινήσεις ελπίζοντας πως θα υλοποιηθούν στις δεύτερες κι επόμενες ζωές μας.Εδώ είναι η ζωή μας,σήμερα και είναι αληθινή.Τουλάχιστον αυτό, μπορώ να πώ με σιγουριά,πως υπάρχει!Όποιος θυσιάζει την ελευθερία του για την ασφάλεια,δεν αξίζει τίποτε απο τα δύο!
Τίποτα δεν είναι μονόδρομος.
Μόνο η ήττα της αδικίας είναι.
Την άνοιξη άν δεν τη βρείς τη φτιάχνεις.Και ή πας να παίξεις τρικυμία ή πνίγεσαι.
