Είναι βέβαιο
πως κάποια στιγμή όλοι θα έχουμε ακούσει τη θεωρία πως χρησιμοποιούμε μόλις το 10% του εγκεφάλου μας.
Και άρα
έχουμε πολλά περιθώρια βελτίωσης.
Και κάθομαι
και αναρωτιέμαι.
Πώς μέσα σ' αυτό το 10 τοις εκατό μπορεί να χωρέσει όλος αυτός ο κόσμος.Το σύμπαν των σκέψεων,των συλλογισμών.
Στοιβάζονται άραγε ο πόνος
ο θυμός
τα ερωτηματικά
τα ερωτικά
οι φόβοι
οι δισταγμοί
οι επαναστάσεις
η μουσική
ο σκύλος
ο πατέρας
οι τόσες και τόσες μνήμες σε ένα μόλις 10 τοις εκατό;
Μπαίνουν στη σειρά;Μήπως ανακατώνονται ;Παραμιλάνε και τρώγονται μεταξύ τους;
Το στομάχι είναι στομάχι,και όλα τα χωράει.Τα αναμασάει,τα στριμώχνει όπως-όπως,
μέχρι να ξεκουμπιστούν.
Απο πάνω(;)
απο κάτω(;)
Όπως-όπως
Αυτό το 10% πως να χωνευθεί;
Αν σκεφτείς πως τώρα γράφω,καταπίνω,αναπνέω,σκέφτομαι,σκέφτομαι τα δάχτυλα που γράφουν,βλέπω τα πλήκτρα,μια οθόνη,άλλα πόσα πραγματά γύρω απο την οθόνη,το δωμάτιο,το σαλονι,την είσοδο,το τετράγωνο,την γειτονια...
Τι να το κάνεις;
Κι αν είναι 10,κι αν είναι 50,κι αν είναι 100...
Πάλι θα σκέφτεσαι,πάλι θα ερωτεύεσαι,θα απογοητεύεσαι,θα ονειρεύεσαι,θα γεύεσαι,θα αχρηστεύεσαι,δε θα συμμαζεύεσαι..
Απο το 1 μέχρι όσο το θές τοις εκατό.
