2020

Κοντεύω να τα ξεχάσω όλα

Δεν καταφέρνω να κοιμηθώ

Επαναλαμβάνω καρέ της ημέρας  , 

της εβδομάδα μου , 

τους χρόνους που φύγανε

Να κρατηθώ ζωντανή ,

να μην λησμονήσω τον εαυτό μου

Να αγαπώ μονάχη  κι ας μην αγαπούν

Να..

Ένα πράγμα θυμάμαι καλά

Την φωνή μου…

Κι απορώ χωμένη στο μαξιλάρι μου

 ''σα να μην έζησα ποτέ,

περνούν τα χρόνια, περνούν κι οι φίλοι ,κλείσανε τα παλιά καφενεία  ,κλειστήκαμε κι εμείς στον εαυτό μας . . . ''

Κατάλαβα πως δεν ήμουν έτοιμη για αυτήν την μοναξιά 

και με κοιτάζω , 

όπως με κοιτούσες κάποτε εσύ.

Είπες : ''θα γυρίσω κάποιο δειλινό , να με περιμένεις , ρόδο μ'ακριβό''.

 Θυμούμαι χέρια που τ'αγκάλιασμά τους μου ήταν αγαπητό

και πιά δεν ξέρω - 

υπάρχουν πολλοί προδότες, πολλοί ψεύτες.