Σελίδες

23 Δεκεμβρίου 2011

Ιδού η απορία;

ΚΤΕΛ ΑΘΗΝΩΝ.Και συγκεκριμένα ένα σύγχρονο πορτοκαλί λεωφορείο με ζώνες ασφαλείας,διαχωριστική θήκη ανάμεσα στις θέσεις των επιβατών,DVD για το πέρασμα της ώρας και ο κλιματισμός στους 35°C να σε κάνει να πετάς τον χειμώνα απο πάνω σου. Μετά απο μια απρόσμενα,ευχάριστη,7ωρη  ταλαιπωρία απο Αθήνα προς Θεσσαλονίκη,και διάφορες ξεχασμένες μυρωδιές στη μύτη μου απτα στενά της 3ης Σεπτεμβρίου,για πολλούς λόγους,τίθεται το εξής ερώτημα στο κεφάλι μου:
Η ειλικρίνεια ή το ψέμμα βλάπτει στις μέρες μας;
Εξαρτάται....;Απο πολλά;Απο το μέγεθος,τον άνθρωπο,τον λόγο που έφτασε αυτός ο άνθρωπος να είναι ειλικρινής ή να μην είναι....Απο το τρόπο,απο την στιγμή....κάτω απο ποιές συνθήκες..κ.λπ.
Το ψέμμα όμως δε παύει να είναι ψέμμα,και η αλήθεια-ειλικρίνεια,όπως θέλετε πείτε την,αυτό που είναι.Το κάθετι έχει και τις συνέπειες του.Το βάρος της ευθύνης,της ενοχής,των τύψεων,της ανακούφισης.Επιλέγω να πω ψέμματα σε έναν άνθρωπο για τους Χ λόγους,αλλά δεν επιλέγω να κουβαλήσω και να δεχθώ το αποτέλεσμα αυτού.Δεν επιλέγω να αποδεχθώ πως είπα ψέμματα πρώτα σε εμένα και μετά στον άλλον.Και το επαναλαμβάνω και μου γίνεται συνήθεια και το έχω βάλει στη ζωή μου χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία πως αυτό που κάνω θα με οδηγήσει εκεί που δεν θέλω.
Φυσικά και δέν αναφέρομαι σε εμένα και όλη αυτή ιστορία δεν αφορά εμένα.
Ας είμαστε ειλικρινής πρώτα με τους εαυτούς μας και κατεπέκτασην και με τους υπόλοιπους.Και μιλάω για ειλικρίνεια,μην μπερδεύουμε την οποιαδήποτε σκέψη-γνώμη-επιθυμία μας που φοβόμαστε να εκφράσουμε,με την ειλικρίνεια.Έχουμε ανάγκη απο αλήθειες...Απο τον εαυτό μας.Ας γίνει απο εκέι η αρχή κι όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν...Αν μάθεις στον εαυτό σου την αλήθεια,του την δουλέψεις και κατανοήσεις την ουσία της αλήθειας θα την αντιμετωπίζεις περισσότερο στο δρόμο της ζωής σου απ’ότι πρίν.
Ο εαυτός μας είναι ό,τι σημαντικότερο έχουμε.Αυτόν ανακαλύπτουμε στο ξεκίνημά μας,τον χτίζουμε στη πορέια της ζωής μας και με αυτόν τελειώνουμε.Κανείς δεν μένει...Ούτε φίλοι,ούτε γνωστοί,ούτε απόλυτοι έρωτες,ούτε μπαμπάδες,ούτε μαμάδες.Όλα αυτά μένουν στο μυαλό και στη ψυχή.Φαίνεται σκληρό και ακραίο αλλά έχει μια δόση αλήθειας!Ναι,είναι χαριτωμένος,γλυκός κι ’’αθώωος’’ ο πινόκιο.Δεν παύει να λέει ψέμματα όμως!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

μή διστάζεις.ακόμη και ανώνυμα