Παλιά σπίτια

Στο σπίτι μου έχω ταβάνια χαμηλά
μνήμες στοιβαγμένες
χτισμένες μες στους τοίχους
που συνυπάρχουν μαζί
με τους ξεθωριασμένους καναπέδες
τις σκονισμένες κρύες λάμπες.
Άμα ξυλώσεις  τα πλακάκια
'ενα-ένα
δε θα βρείς τίποτε άλλο
παρά βήματα ασήκωτα
απο πόδια
που σέρντονταν πέρα δώθε
μέσα στον χρόνο
Γύρισε τους διακόπτες
μή τυχόν και συνηθίσεις
το σκοτάδι
Μα μή πιστέψεις αυτά που τα μάτια σου θα δούν
Μήτε τ'αυτιά
σου
ό,τι ακούσουν
Βγάλε μόνο το πανωφόρι σου
λύσε τα παπούτσια σου
και στάσου στο παράθυρο
να με δείς,
να μου πείς,
μπορείς να με δείς;
υπάρχει κάτι εκει έξω,
κάποια φιγούρα;
Γιατί τόσο καιρό
στέκομαι απέναντι
μα δε διακρίνω σφυγμό
μέσα σ'αυτό το σπίτι.